Ψάχνοντας torrents στην τύχη στο BakaBT μια μέρα, έπεσα πάνω σ' αυτό το διαμαντάκι. Είχε καιρό μέσα στον εξωτερικό και τελικά πήρα την απόφαση και την είδα. Ίσως από τις πιο όμορφες ταινίες που έχω δει εδώ και καιρό.
Η ταινία Mai Mai Miracle είναι βασισμένη πάνω στην βιογραφία της Nobuko Takagi, Maimai Shinko. Την παραγωγή ανέλαβε το studio Madhouse, με σκηνοθέτη τον Sunao Katabuchi. Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο στην Ελβετία στις 15 Αυγούστου 2009. Στην Ιαπωνία κυκλοφόρησε στις 21 Νοεμβρίου και παιζόταν για εφτά μήνες στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Η ιστορία διαδραματίζεται το 1955, 10 χρόνια μετά τον Πόλεμο, στην Kokuga στην πόλη Hofu, στην περιοχή Yamaguchi.
Χίλια χρόνια πριν, αυτή τη περιοχή ήταν η αρχαία πρωτεύουσα, η Suo no Kuni, και τα ίχνη της περιόδου Heian (έτος 794-1185) πέρασαν στην εποχή που ζουν οι πρωταγωνιστές με την μορφή ερειπίων και ιστορικών τοπωνυμίων, στοιχεία αισθητά μέσα στην ταινία.
Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Shinko, μαθήτρια της Τρίτης τάξης του δημοτικού. Γεννήθηκε και ζει στην περιοχή καιρό και η οικογένειά της φαίνεται ότι είναι μία από τις πιο σεβαστές στο χωριό. Το κοριτσάκι αυτό έχει ένα χαρακτηριστικό: Έχει μια τούφα στο κεφάλι της, την οποία η ίδια ονομάζει Mai Mai, την οποία «χρησιμοποιεί» για να φανταστεί μακρινές αρχαίες εποχές και πολιτισμούς καθώς παίζει στα λιβάδια. Η φαντασία της φτάνει στην περίοδο Heian.
Μια μέρα, ένα νέο κορίτσι που ονομάζεται Kiiko μετακομίζει στην περιοχή γιατί ο πατέρας της βρίσκει δουλειά ως γιατρός σε εργοστάσιο, αλλά είναι πολύ διαφορετική από όλα τα άλλα παιδιά: αυτή είναι πλούσια, φοράει όμορφα ρούχα και κολόνια και είναι πάρα πολύ ήσυχη. Πίσω από αυτήν της την συμπεριφορά κρύβεται μια ιστορία και ένα γεγονός που την σημάδεψε.
Η Shinko και η Kiiko γίνονται γρήγορα φίλες, παίζουν και κάνουν όλα τα πράγματα τα οποία θα μπορούσε να κάνει κάθε παιδί της ηλικίας τους για να διασκεδάσουν. Περνάνε κάθε μέρα μαζί και μοιράζονται την φαντασία τους, δημιουργώντας την ιστορία μιας πριγκίπισσας που ζούσε στην περίοδο Heian. Παρά τους εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες των κοριτσιών - η Shinko είναι ένα πολύ κοινωνικό και εξωστρεφές άτομο , ενώ η Kiiko πολύ ντροπαλή και εσωστρεφής – γίνονται αχώριστες φίλες και μαθαίνουν η μία από την άλλη. Κατά την διάρκεια της ταινίας, η Kiiko γνωρίζει τους φίλους της Shinko, ένας από τους οποίους είναι ο λιγομίλητος και μυστήριος Tatsuyoshi, η ιστορία του οποίου θα παίξει σημαντικό ρόλο για το τέλος της ιστορίας.
Η ταινία εστιάζει το ενδιαφέρον της πάνω στην παιδική φιλία.
Σχολιασμός
Το Mai Mai Miracle είναι από τις ταινίες που πραγματικά αγάπησα από την αρχή τους. Τα όμορφα τοπία σε συνδυασμό με την όμορφη μουσική, που θα σχολιάσω παρακάτω με προϊδέαζε για κάτι πολύ όμορφο. Το σενάριο ήδη μου είχε φανεί ενδιαφέρον γιατί σου έδειχνε ότι θα επικεντρωθεί πάνω στην παιδική φαντασία και την φιλία. Μια ιστορία που λαμβάνει χώρα σε μια αγροτική περιοχή, λίγα χρόνια αργότερα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Η σωστή ροή της ιστορίας και το πώς ήταν αποδιδομένη είναι ένα από τα προτερήματα της σειράς κατ’εμέ. Όλα τα γεγονότα γινόταν με την σειρά, χωρίς να σε ενοχλήσει ούτε μία φορά το γεγονός αυτό. Έδινε τόσο όμορφα την εξέλιξη των χαρακτήρων των κοριτσιών, της φιλίας τους αλλά και της ιστορίας της πριγκίπισσας παράλληλα με αυτό.
Η ταινία σου δημιουργεί μια νοσταλγία: σαν να θέλεις να γίνεις πάλι παιδί και να παίζεις και εσύ στην πανέμορφη εξοχή με τους φίλους σου. Νιώθεις μια μικρή ζήλια, με την καλή έννοια, θέλοντας να είσαι εσύ στην θέση τους. Μια αίσθηση γαλήνης και ζεστασιάς κυριεύει τους θεατές, ακόμη και αν δεν είναι λάτρεις του είδους.
Εκτός από το να εστιάζει στους χαρακτήρες και στα νοσταλγικά τοπία, επεξεργάζεται και άλλα θέματα είτε της εποχής του είτε γενικότερα κοινωνικά θέματα. Ο τρόπος που σου τα μεταφέρει είναι ιδιαίτερα πιστευτός και σου δείχνει πως η σκληρή πραγματικότητα φαίνεται μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού. Εστιάζει σε αξίες όπως ο σεβασμός, η αξιοπρέπεια, η φιλία αλλά παρουσιάζει και καταστάσεις όπως οικογενειακές συγκρούσεις, ανασφάλειες ακόμη και θανάτους. Ένα από τα μεγαλύτερα της προτερήματα είναι ακριβώς αυτό, η παρουσίαση διαφόρων θεμάτων αλλά μέσα από την οπτική γωνία του παιδιού. Απαθανατίζονται όπως ένα παιδί θα τις ερμήνευε, θα τις καταλάβαινε και θα αντιδρούσε. Γνωρίζουμε τους χαρακτήρες, την ιστορία και τον τόπο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, όπως επίσης και τα γεγονότα και τραγωδίες που συμβαίνουν γύρω του. Σου αφήνει κάποια ερωτήματα αναπάντητα, ακριβώς λόγω αυτού. Ακόμη και οι αναδρομές στο παρελθόν και την εποχή χίλια χρόνια πριν δεν ξεκαθαρίζουν στο τέλος αλλά συμβάλλουν στο να δημιουργηθεί ένα ικανοποιητικό φινάλε.
Σε όλη της τη διάρκεια, πιστεύω ότι δεν σου δίνει το συναίσθημα ότι δεν έχει κάποιο σκοπό, λόγω της τόσο όμορφης ροής και της δυναμικής ιστορίας της, όπως και τους χαρακτήρες που παρουσιάζει. Αξίζει δηλαδή να την δείτε.
Χαρακτήρες
Το δυνατότερο σημείο της ταινίας: Οι χαρακτήρες, οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους και αντιδράσεις τους. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία χαρακτήρων για μία ταινία, από τους μικρούς φίλους των κοριτσιών μέχρι τους ενήλικες. Ο καθένας φαίνεται ότι έχει κάτι ιδιαίτερο, ακόμα και αν εμφανίζονται για λίγο και δεν παίρνουν μεγάλο μέρος στην ιστορία. Ακόμη και στην μικρή αδερφή της Shinko, φαίνεται ότι έχει αρχίσει να αναπτύσσει χαρακτήρα μέσα από τις αντιδράσεις της και βλέπουμε ακόμη και τις ασχολίες της. Όλοι τους είναι ρεαλιστικότατοι, με τα προτερήματα και μειονεκτήματα τους, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τις αντιδράσεις τους. Σου δίνουν την ιδέα του απλού, καθημερινού ανθρώπου που ζει στην επαρχία.
Εκτός από αυτούς, σου δίνεται και μια ιδέα για μια κοπέλα που έζησε τα αρχαία χρόνια και αυτό που επιθυμεί είναι να βρει φίλους και όχι να εστιάσει στα καθήκοντά της λόγω του τίτλου της, όπως θα ήθελε κάθε μικρό παιδί.
Μιλώντας πιο συγκεκριμένα, για τις δύο πρωταγωνίστριες:
Η Shinko είναι μια ιδιαίτερα δυναμική χαρακτήρας, πολύ ρεαλιστική και γεμάτη φαντασία και ζωντάνια. Της αρέσει το παιχνίδι και συνεχώς δημιουργεί φανταστικές ιστορίες στο μυαλό της, όπως κάνει κάθε παιδί. Το προτέρημά της είναι ότι βλέπει όλους τους γύρω της με τον ίδιο τρόπο χωρίς να κάνει διακρίσεις. Έχει έντονες αντιδράσεις σε διάφορες καταστάσεις, στοιχείο ενός χαρακτήρα σαν του δικού της. Η Kiiko από την άλλη είναι ένα αρκετά ντροπαλό κορίτσι, κλεισμένο στον εαυτό του λόγω καταστάσεων που έχουν συμβεί στην ζωή της. Και αυτό είναι το όμορφο στην ταινία, ότι ανοίγεται με την γνωριμία της με την Shinko. Παρόλα αυτά, είναι πολύ ρεαλιστικό ότι δεν αλλάζει τελείως ο χαρακτήρας αλλά παραμένουν κάποια στοιχεία που την έχουν δημιουργηθεί από το άσχημο γεγονός που έχει περάσει. Και οι δύο τους είναι ιδιαίτερα συμπαθείς και χαριτωμένοι, σύμφωνα με την κρίση μου.
Ένας από τους χαρακτήρες που δεν παίρνει ιδιαίτερα μέρος, αλλά είναι σημαντικός για μία από τους δύο πρωταγωνίστριες είναι ο παππούς. Αξιολάτρευτος, ακόμη και αν δεν συμμετέχει στην κύρια ιστορία μου άρεσε το πώς συζητούσε με την μικρή.
Ένα συν της είναι αυτό που αναφέρεται στην αρχή της συγκεκριμένης ενότητας: οι αντιδράσεις τους. Ο ρεαλισμός είναι σίγουρα ένα από τα κύρια στοιχεία της συγκεκριμένης ταινίας και φαίνεται ακριβώς σε αυτό το σημείο. Ακόμη και από την αντίδραση ενός παιδιού όταν κάποιο άλλο του σπάσει κάποιο από τα πράγματά του, στην αντίδραση τους όταν εξερευνούν τρομαχτικά μέρη ή μέχρι και στον θάνατο κάποιου. Όλα φαίνονται όπως ένα παιδί θα τα έκανε ή θα μιλούσε. Πραγματικά, με συγκίνησε σε αρκετές στιγμές γιατί σκεφτόμουν ότι ίσως και εγώ έτσι θα αντιδρούσα ή όντως έτσι γινόταν όταν ήμασταν μικροί.
Το πιο όμορφο είναι ότι η ταινία αλλάζει προοπτική περιστασιακά μεταξύ των χαρακτήρων της, καθώς ερευνά τις προσωπικές ιστορίες του καθενός, από την πριγκίπισσα της αρχαία εποχής στην καθημερινή τους ζβή και τις τραγωδίες τους. Παρόλο που δεν ακούγεται ιδιαίτερα προσιτό γιατί πολλές φορές δεν αποδίδεται με τον σωστό τρόπο, πιστεύω ότι στην συγκεκριμένη ταινία κάνει τον θεατή να μην βαριέται και να γνωρίζει περισσότερο τις πρωταγωνίστριες και τα άτομα του περιβάλλοντός τους.
Σχέδιο και Animation
Εδώ
κάποιος θα μπορούσε να πει πάρα πολλά, αλλά δεν είμαι ειδική στο
συγκεκριμένο θέμα ούτε είναι κάτι που κοιτάζω πρώτο. Αλλά, η
συγκεκριμένη ταινία από το poster της και μόνο μου τράβηξε το βλέμμα.
Σου δίνει ακριβώς αυτό που θέλει να μεταφέρει η ταινία, την αίσθηση του
να νιώσεις και εσύ πάλι παιδί.Το σχέδιο των χαρακτήρων δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά ούτε κάτι που δεν είναι άξιο προσοχής. Προσωπικά, μου τράβηξε την προσοχή από την αρχή και μέσα στην ταινία μου άρεσε ακόμη πιο πολύ. Όμορφος ήταν επίσης ο σχεδιασμός των ρούχων τους, ανάλογα με την εποχή που παρουσιαζόταν και ιδιαίτερα στο σημείο που βλέπουμε την πριγκίπισσα. Απλό και όμορφο σχέδιο, αλλά πολύ ωραία δοσμένο μέσα από τις εκφράσεις και κινήσεις των χαρακτήρων.
Εκείνα που ήταν όμως ήταν αξιοπρόσεκτα ήταν τα τοπία. Νομίζω ότι πραγματικά μπορούν να σε αφήσουν να τα κοιτάς με ανοιχτό το στόμα, ή μάλλον για να μην υπερβάλλω, να τα κοιτάς με θαυμασμό. Ο ουρανός και τα μακρινά τοπία, τα λιβάδια μαγεύουν το μάτι του θεατή. Εκτός από αυτό, μου αρέσει το πώς παρουσιάζεται η Ιαπωνία της τότε εποχής είτε όταν δείχνει την επαρχία είτε την πόλη ή ακόμη και τις κακόφημες συνοικίες και μπαράκια. Βλέπεις πάνω-κάτω πως ήταν οι περιοχές εκείνες την εποχή του 1955.
Ήχος
Υπεύθυνος για την μουσική επιμέλεια ήταν ο Shusei Murai, ο οποίος έχει δουλέψει και σε σειρές πάνω στον ίδιο τομέα όπως τις: Mouryou no Hako, Souten Kouro κ.τ.λ.
Εκείνο όμως που σε αφήνει με ένα γλυκό συναίσθημα είναι το ending song της ταινίας, το οποίο τραγουδάει η Kotringo. Η φωνή της και ο ρυθμός του τραγουδιού ταιριάζει απόλυτα με όλο το σκηνικό και σενάριο, δίνοντας στην ταινία ένα πολύ όμορφο τέλος.
Στοιχεία
Καταρχήν, όπως προαναφέρθηκε η ταινία σφύζει από στοιχεία της εποχής Heian .
Στοιχείο που εμφανίζεται έντονα στην ταινία είναι το Mono no Aware, όπως το ονομάζουν οι Ιάπωνες. Το Mono no Aware σημαίνει κυριολεκτικά «το πάθος των πραγμάτων», και μεταφράζεται ως «ενσυναίσθηση απέναντι στα πράγματα», ή «ευαισθησία προς τα εφήμερα» και είναι ένας ιαπωνικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη συνειδητοποίηση της παροδικότητας ή την παροδικότητα των πραγμάτων, και μια ευγενική θλίψη (ή μελαγχολία) στο πέρασμα τους.
Όπως βλέπουμε στην ταινία, ο Sunao Katabuchi υπογραμμίζει την πάροδο του χρόνου με πολύ όμορφο τρόπο παρουσιάζοντας το βασικό σενάριο απέναντι από μια ιστορία από το παρελθόν.
Επίσης, η πλοκή της ταινίας βασίζεται εν μέρει στην έρευνα σχετικά με το βιβλίο The Pillow Book, γραμμένο από την Sei Shōnagon.
Βραβεία
Η ταινία ήταν υποψήφια για το 4ο Βραβείο οθόνης Ασίας-Ειρηνικού για την καλύτερη Κινουμένων Σχεδίων μεγάλου μήκους ταινία.
Το Mai Mai Miracle κέρδισε το 2010 βραβείο κοινού για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων για ενήλικες στο Anima, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Βρυξελλών (Φεβρουάριος 2010 στο Βέλγιο). Επίσης κέρδισε το βραβείο για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων στο ίδιο φεστιβάλ.
Επίσης κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους στο Fantasia Film Festival στο Μόντρεαλ του Καναδά (Ιούλιος 2010).
Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Αριστείας για το Animation Μεγάλου Μήκους το 2010 στο Media Arts Festival στην Ιαπωνία.
Πού μπορείτε να την βρείτε
Μπορείτε να την κατεβάσετε από το BakaBT.Εκτός από εκεί, μπορείτε να την βρείτε με ελληνικούς υπότιτλους από τους Anime.Awmn και τους Blood Moon Dragon, σύμφωνα και με το AniDB.
Το συγκεκριμένο review διορθώθηκε από την Review Team του anime.gr. Τους ευχαριστώ πολύ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου