Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016




Τι ακριβώς μπορεί να περιμένει ένας θεατής από μία σειρά που απευθύνεται κυρίως σε πολύ μικρές ηλικίες;



Θα μπορούσαμε να πούμε αρκετά, ειδικά αν γυρίσουμε λίγο πίσω και μιλήσουμε για σειρές όπως τα Digimon (τα οποία απευθύνονται σε ακόμη μικρότερο κοινό) ή το Princess Tutu που για ένα anime που εμπίπτει στην κατηγορία των PG-13 πραγματεύεται αρκετά ώριμα και με πολύ ιδιαίτερο τρόπο το θέμα του. Στην κατηγορία των PG-13 έργων ανήκει και το Divide Gate, μία παραγωγή το studio Pierrot που προβλήθηκε στις μικρές οθόνες τον χειμώνα του 2016, το αν καταφέρνει το ίδιο αποτέλεσμα με τις σειρές που αναφέρθηκαν όμως είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα.

Ο κόσμος της ιστορίας δημιουργήθηκε όταν άνοιξε η "Θεία Πύλη". Ο κόσμος των ανθρώπων ενώθηκε με αυτόν των Ουρανών και του κάτω κόσμου και με την ένωσή τους ξεκίνησε μία περίοδος χάους όπου πόθοι και συμφέροντα συγκρούονταν μεταξύ τους. Έτσι δημιουργήθηκε το Συμβούλιο του Κόσμου με μοναδικό σκοπό να αποκαταστήσει την τάξη στον νέο κόσμο που δημιουργήθηκε. Η ειρήνη επέστρεψε και η "Θεία Πύλη" κατέληξε να περάσει σαν ιστορία από στόμα σε στόμα ως αστικός θρύλος.

Σε αυτόν τον κόσμο, αγόρια και κορίτσια επιλεγμένα από το Συμβούλιο συγκεντρώνονται σε μια ακαδημία. Άτομα με ξεχωριστές δυνάμεις που έχουν ως στόχο τους να βρουν την Πύλη για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους επιθυμίες. Η Πύλη έχει τη δύναμη να επαναφέρει τον κόσμο στην αρχική του μορφή όμως κανένας δεν ξέρει τι κρύβεται από πίσω της και αν τελικά ο κόσμος τους μπορεί να αλλάξει. Τελικά θα αλλάξει το παρελθόν ή το μέλλον;

Ο χειμώνας του 2016 είχε όχι μία, όχι δύο αλλά τρεις σειρές όπου η δυνατότητα να αλλάξει κάποιος το παρελθόν ήταν μέσα στα κύρια θέματα των σειρών. Αφήνοντας όμως στην άκρη το Boku Dake ga Inai Machi και την επιτυχία που γνώρισε αλλά και το αρκετά αδιάφορο Norn9 ας επιστρέψουμε στην πλοκή του Divine Gate πέρα από το σύντομη περιγραφή του κόσμου του. Πρωταγωνιστές της ιστορίας μας είναι ο Akane, o Aoto και η Midori, μαθητές της ίδια ακαδημίας. Παρότι ο Akane και η Midori γνωρίζονται ήδη μεταξύ τους, ο απόμακρος Aoto είναι βυθισμένος τα γεγονότα του παρελθόντος και αγνοεί τις προσπάθειες των ανθρώπων της ακαδημίας να τον προσεγγίσουν.




Η ιστορία μας αρχίζει ουσιαστικά με την προσπάθεια των παιδιών να πείσουν τον Aoto να γίνει μέλος της ομάδας και να γνωρίσει τους υπόλοιπους μέσα σε ένα σχολικό περιβάλλον που φαίνεται να προσφέρει τα πάντα αλλά ελάχιστα πράγματα αναφέρονται γι' αυτό κατά τη διάρκεια της σειράς. Κύριος στόχος των πρωταγωνιστών άλλωστε είναι να βρουν έναν τρόπο να φτάνουν στην "Θεία Πύλη" και ο καθένας τους έχει πολύ διαφορετικά κίνητρα.

Αρχίζοντας με τα θετικά της σειράς, από την αρχή κιόλας ξεκινά με ένα αρκετά ιδιαίτερο στυλ, μία μείξη CGI και παραδοσιακού 2D animation και έντονη χρήση σκιάσεων. Η χρήση του CGI γίνεται αρκετά έξυπνα αφού χρησιμοποιείται εξολοκλήρου για να δηλώσει ένα διαφορετικό παράλληλο πεδίο κάνοντας ευκολότερη τη ζωή των animator και δικαιολογώντας ως ένα σημείο την επιλογή. Χωρίς να πετυχαίνεται ένα εντελώς ομοιόμορφο αποτέλεσμα, τα δύο στοιχεία δένουν ικανοποιητικά μεταξύ τους καθώς τα σκούρα χρώματα και οι έντονες σκιάσεις εξομαλύνουν τη διαφορά. Η σκηνοθεσία παίζει πολλές φορές με τα χρώματα τόσο για να δηλώσει τα γεγονότα του παρελθόντος όσο και σε διαφορετικά σκηνικά του κόσμου των πρωταγωνιστών.

Αφηγηματικά το "Divine Gate" ακολουθεί μία ασυνήθιστη οδό για τα δεδομένα της κατηγορίας του. Κάθε επεισόδιο περιέχει αφήγηση από τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες, που αποστασιοποιημένοι σχεδόν από τα γεγονότα που περιγράφουν μιλάνε γι' αυτά στο τρίτο πρόσωπο αναλύοντας εν μέρει τις σκέψεις αυτών που λαμβάνουν μέρος σε αυτά. Μια τεχνική ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη από τον γνωστό τίτλο "Durarara", οι παντογνώστες αφηγητές δίνουν μία πιο μελαγχολική αίσθηση στη σειρά. Ωστόσο το γεγονός αυτό δεν συνυπάρχει απαραίτητα χωρίς προβλήματα με την ιστορία που παρακολουθεί να εξελίσσεται ο θεατής. Η προσπάθεια να ξεχωρίσεις συνοδεύεται πάντοτε από τα προβλήματα της και η αφήγηση εδώ καταλήγει από μία τολμηρή επιλογή να μετατρέπεται σε μία επιφανειακή προσπάθεια σοβαροφάνειας.



Ο κόσμος του Divine είναι αρκετά όμορφος και με αρκετές δυνατότητες για κάτι διασκεδαστικό όμως όχι τόσο στη μορφή με την οποία παραδόθηκε. Μια ιστορία κι ένας κόσμος που σίγουρα θα λειτουργούσε καλύτερα ως video game παγιδεύεται στην προσπάθειά της να λυτρωθεί από αυτήν. Η πληθώρα των χαρακτήρων που παρουσιάζεται παραμένει ρηχή με τους χαρακτήρες να ξεχωρίζουν περισσότερο από το character design τους παρά από τα κίνητρα που έχουν μέσα στην ιστορία με πολλούς από αυτούς να μένουν ως απλοί κομπάρσοι στο παρασκήνιο. Έτσι όταν τελικά οι ίδιοι χαρακτήρες βρίσκουν τον θάνατο ελάχιστα μπορεί ο θεατής να νοιαστεί για το γεγονός αυτό. Η υπερπροσπάθεια να χτυπήσει στο συναίσθημα αναιρείται τόσο από τα κενά στην παρουσίαση των χαρακτήρων όσο και τη συνέχεια της σειράς όπου ο ίδιος ο θάνατος αναιρείται μαγικά. Αρκετά ειρωνικό για μια σειρά που βάζει τα δυνατά της να φανεί σοβαρή, αν και όχι τόσο απρόσμενο δεδομένου ότι απευθύνεται σε μικρότερες ηλικίες.

Και η ιστορία η ίδια όμως παρουσιάζεται αρκετά δραματοποιημένη για μια ιστορία που ελάχιστα μπαίνει στον κόπο να αναπτύξει τον τεράστιο αριθμό των χαρακτήρων που έχει παρουσιάσει, εξηγώντας ελάχιστα και για τον ίδιο το μηχανισμό του κόσμου στον οποίο αυτοί οι χαρακτήρες αλληλεπιδρούν. Τελικά περιορίζεται στη παρουσίαση του παρελθόντος των τριών πρωταγωνιστών και επιλύει τους στόχους τους κάπως αδέξια κατά τη διάρκεια των τελευταίων επεισοδίων αφήνοντας μάλιστα ανοιχτά αρκετά θέματα.




Θα λέγαμε τελικά ότι το Divine Gate, επιλέγοντας αυτού του είδους την αφήγηση, από την σχεδόν ξερή ερμηνεία των περισσότερων ηθοποιών στην επιφανειακή παρουσίαση της ψυχολογίας των βασικών χαρακτήρων, αλλά και μια πληθώρα στυλάτων δευτεραγωνιστών αλλά και ενός κακού-καρικατούρα θυμίζει συνολικά περισσότερο μια παράσταση κουκλοθέατρου παρά μια μεγαλεπίβολη προσπάθεια για κάτι διαφορετικό στην κατηγορία του. 

Αξίζει λοιπόν να το δει κανείς; Ναι, αν θέλει να περάσει την ώρα του με μια ιστορία γεμάτη χαρακτήρες με πολλές και διαφορετικές δυνάμεις και την προσπάθεια για μια διαφορετική παρουσίαση μιας κατά τα άλλα σχετικά αδιάφορης εξέλιξης των γεγονότων. Όχι αν ψάχνει για μια ιστορία με πολλούς χαρακτήρες για τους οποίους θα ήθελε να νοιαστεί γι' αυτούς αλλά κι αν ψάχνει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία.

Enjoyment: 5
Wort Watching: 4.5

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου