Τον τελευταίο χρόνο έπιασα τον εαυτό του να απολαμβάνει ιδιαίτερα τίτλους σχετικούς με το θέατρο. Πέρα από το ιδιαίτερα δημοφιλές Skip Beat! και το κλασικό Glass Mask, την τριάδα ήρθε να συμπληρώσει το νεότερο Cat Street το οποίο όμως δεν εστίαζε στο θέμα στον ίδιο βαθμό. Έτσι όταν μου πρότειναν το Ashita no Ou-sama, έναν τίτλο που ομολογώ δεν είχα καθόλου υπόψιν μου, τον υποδέχτηκα με αρκετά θετική διάθεση κι ευτυχώς δεν απογοήτευσε.
Το Ashita no Ousama, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1996 στις σελίδες του περιοδικού Young You της Shueisha, το οποίο έπαψε την κυκλοφορία του το 2005. Δημιουργός του η Yachi Emiko, mangaka με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό τίτλων στον κατάλογό της, ειδικά στον τομέα των josei, η οποία όμως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στο δυτικό κοινό.
Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η Sasaya Yuu, ένα κορίτσι της επαρχίας που είχε ως όνειρο της να σπουδάσει. Οι αντιρρήσεις της οικογένειας της ήταν έντονες όμως η Sasaya καταφέρνει να μετακομίσει στο Τόκιο με την υποστήριξη της γιαγιάς της που πιστεύει ότι η εγγονή της πρέπει να έχει αυτή την ευκαιρία. Εκεί η Sasaya γνωρίζει για πρώτη φορά το θέατρο όταν μία συμφοιτήτρια της την προσκαλεί σε μία παράσταση μιας μικρής θεατρικής ομάδας επειδή δεν είχε βρει κανέναν άλλον να τη συνοδεύσει.
Η Sasaya ερωτεύεται την παράσταση αλλά και το θέατρο το ίδιο και μεταφράζει την παράξενη έλξη που νιώθει σε αυτό ως επιθυμία να γίνει ηθοποιός. Βάζοντάς το ως στόχο να ανεβεί κι εκείνη στο σανίδι, μιλάει στον ηθοποιό που της έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στην πρώτη παράσταση που είδε ποτέ και δηλώνει την επιθυμία της να γίνει κι εκείνη ηθοποιός. Βλέποντας την αποφασιστικότητά της εκείνος με τη σειρά του τη συστήνει στην ομάδα ενός γνωστού του σκηνοθέτη. Η θεατρική ομάδα του Shimamura Shougo είναι ακόμα εκκολαπτόμενη και έχει ανάγκη από περισσότερες κοπέλες για να συμπληρώσουν το θεατρικό τους έργο. Η άφιξη της Sasaya αρχικά ενθουσιάζει ομάδα και σκηνοθέτη, κυρίως λόγω του ατόμου που τη σύστησε, όμως σύντομα ανακαλύπτουν ότι η κοπέλα δεν έχει ταλέντο στην ηθοποιία και ότι, παρά τις προσπάθειές της, η βελτίωση της είναι ελάχιστη.
Η ίδια δεν αργεί να έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα όταν βλέπει τον εαυτό της να αποτυχαίνει να ερμηνεύσει τους ρόλους που της ανατέθηκαν παρά την ευκολία τους αλλά και ότι η παρουσία της δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον στη σκηνή. Κι ενώ η Sasaya παλεύει να αποδεχθεί την πραγματικότητα, οι γύρω της αρχίζουν πρώτοι να ανακαλύπτουν ότι η νεαρή μπορεί να μην έχει ταλέντο ως ηθοποιός αλλά έχει εξαιρετική αντίληψη της σκηνής. Κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι της Sasaya όχι τελικά στην ηθοποιία, όπως αρχικά περίμενε, αλλά στη σκηνοθεσία.
Χωρίς να είναι εντελώς απελευθερωμένο από κλισέ που μαστίζουν τις ιστορίες shoujo, το Ashita no Ousama προσεγγίζει το θέμα με αρκετά απλοϊκό και ταυτόχρονα αρκετά ενδιαφέρον τρόπο. Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι άλλωστε μία συνηθισμένη κοπέλα με ένα πολύ μεγάλο και κατά πώς φαντάζει άπιαστο όνειρο. Η έλλειψη του έντονου δραματικού στοιχείου που σε αντίστοιχες σειρές οδηγεί σε πάμπολλες, ανούσιες και κουραστικές παρεξηγήσεις εδώ υπάρχουν μεν αλλά περιορίζεται σε αναφορές και διαπληκτισμούς που λύνονται γρήγορα και με αρκετά φυσικό τρόπο, έτσι γίνονται ένα από τα κομμάτια και όχι το κέντρο της ιστορίας, ισορροπώντας τον χρόνο που αφιερώνεται τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική ζωή της πρωταγωνίστριας.
Για να μιλήσουμε με παραδείγματα, πρώτο και κυριότερο το ρομαντικό στοιχείο της σειράς. Ρομάντζο υπάρχει μεν, όπως και ο πανέμορφος νεαρός που μέλλει να γίνει σύντροφος της πρωταγωνίστριας, ωστόσο τα ερωτικά συναισθήματα της πρωταγωνίστριας παραμένουν κατά κύριο λόγο στο παρασκήνιο και δεν εμποδίζουν την ιστορία να αφιερωθεί στο αντικείμενο της, την εξέλιξη της πρωταγωνίστριας μέσα στον εργασιακό της χώρο. Η Sasaya Yuu και ο Ichii Touya μπορεί να είναι το πρωταγωνιστικό ζευγάρι αλλά είναι επίσης συνεργάτες και άτομα με τα δικά τους ξεχωριστά όνειρα. Η σχέση τους αναπτύσσεται μέσα στο εργασιακό τους περιβάλλον και πέρα από την ερωτική έλξη υπάρχει η αίσθηση του αλληλοσεβασμού για τον τομέα που έχει επιλέξει να ακολουθήσει ο καθένας. Πιθανό ερωτικό τρίγωνο υπάρχει, όμως χάνεται γρήγορα πίσω από τις εργασιακές σχέσεις και αντιμετωπίζεται με επαγγελματικό τρόπο από την πλευρά της πρωταγωνίστριας. Τελικά η σχέση των δύο κεντρικών χαρακτήρων έρχεται τόσο φυσικά που δεν χρειάζεται καμία δραματική σκηνή ή κάποιες επισημάνσεις από τους δευτεραγωνιστές για να συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης ότι είναι πλέον επίσημο.
Πρόκειται εξάλλου για μια ιστορία που επικεντρώνεται κυρίως στο όνειρο μιας κοπέλας και το πάθος που ανακαλύπτει για ένα αντικείμενο που μέχρι πρόσφατα δεν το είχε υπόψιν της. Οι χαρακτήρες της σειράς άλλωστε είναι ενήλικες, δρουν και εργάζονται όλοι σε έναν κοινό χώρο που απαιτεί αρκετή αφοσίωση. Η Sasaya δεν ανακαλύπτει διαρκώς νέους πιθανούς μνηστήρες αλλά άτομα με τα οποία πρέπει να συνεργαστεί αλλά και να συναγωνιστεί μέσα στον χώρο, ανακαλύπτοντας στην πορεία τις δυνατότητές της αλλά και τα όρια στα οποία πρέπει να πιέσει τον εαυτό της να φτάσει αλλά και την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσει με άτομα που υπό άλλες συνθήκες είναι ανταγωνιστές της.
Ο ρυθμός της ιστορίας είναι επίσης αρκετά οργανωμένος. Μέσα σε μόλις δέκα τόμους η δημιουργός καταφέρνει να καλύψει ένα μεγάλο μέρος της πορείας της Sasaya κλείνοντας την ιστορία ακριβώς εκεί που υποσχέθηκε ότι θα την τελειώσει, δηλαδή με μία επίσημη συνεργασία μεταξύ της Sasaya και του Touya επάνω στο θεατρικό σανίδι. Το γεγονός αυτό από μόνο του είναι αρκετά αναζωογονητικό καθώς η ιστορία δεν προλαβαίνει να ξεχειλώσει, τα arcs έχουν ένα σταθερό και ικανοποιητικό μέγεθος και έτσι η εναλλαγή από τις θεατρικές παραστάσεις αλλά και τα εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσει η πρωταγωνίστρια κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον.
Παρόλο όμως που το μέγεθος και ο ρυθμός της ιστορίας αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια της, δημιουργούν παράλληλα και μερικές αδυναμίες. Το Ashita no Ousama έχει ένα ικανοποιητικό σε αριθμό και παράλληλα αρκετά συμπαθητικό καστ χαρακτήρων, με πολύ καλές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, ωστόσο οι δέκα μόλις τόμοι της ιστορίας και παρότι ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει την επιμονή και τον χρόνο που αφιερώνει η πρωταγωνίστρια στο θέατρο κάνει την εξέλιξη της στη καρέκλα του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου πολύ απότομη και αρκετά αφύσικη, ειδικά όταν ανταγωνίζεται άτομα με περισσότερη εμπειρία στον χώρο. Με αυτόν τον τρόπο πολλές φορές ο τρόπος και οι προσπάθειες που καταβάλλει η θεατρική ομάδα για να υλοποιήσει μία παράσταση καθώς και το περιεχόμενο του έργου καταλήγουν να έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από την πρωταγωνίστρια την ίδια και τις αμφιβολίες που μπορεί να έχει για τα βήματά της. Αν όλα μπορούν να εξηγηθούν μέσα από το "φυσικό ταλέντο" τότε η εξήγηση, ή μάλλον η δικαιολογία αυτή δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα ικανοποιητική προς τον αναγνώστη. Το αρκετά αυστηρό χρονοδιάγραμμα της ιστορίας πνίγει όμως περισσότερο τους δευτεραγωνιστές οι οποίοι παρότι παραμένουν ευχάριστοι και ορισμένοι μάλιστα αρκετά ενδιαφέροντες εξερευνούνται κυρίως επιφανειακά.
Το σχέδιο του manga απέχει αρκετά από τα τωρινά πρότυπα. Μεγάλα χείλη, περίεργη ανατομία και αρκετά αφαιρετικά background χωρίς να λείπουν οι σκόρπιες εκρήξεις δυνατότερου και πιο προσεγμένου σχεδίου κυρίως σε εισαγωγικές σελίδες και κάποιες πιο εντυπωσιακές σκηνές. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων πιθανότατα να ξενίσει αναγνώστες που δεν είναι συνηθισμένοι στο σχέδιο της πιο παλιάς σχολής. Ακόμα κι έτσι έργα σαν κι αυτά έχουν μια δική τους περίεργη γοητεία και το σχέδιο της Yachi Emiko όπως και η διάταξη των panel της είναι αρκετά καθαροί για να μπορεί κανείς να παρακολουθήσει με ευκολία την ιστορία.
Το τελευταίο κεφάλαιο βάζει μία τελεία στην ιστορία των δύο πρωταγωνιστών όταν αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο στη δική τους ζωή και την καριέρα τους. Έχοντας καλύψει τα γεγονότα τα οποία ήθελε να αφηγηθεί για το πώς έφτασαν μέχρι εκεί, αφήνει μεν περιθώρια για αρκετές υποθέσεις για την πορεία που θα ακολουθήσουν από εκεί και πέρα οι δυο τους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μία συνέχεια είναι απαραίτητη.
Σαν σύνολο, το Ashita no Ousama, είναι ένα έργο που διαχειρίζεται κλισέ και καταστάσεις που διαφορετικά θα φαινόταν αρκετά τετριμμένες με αρκετά ευθύ τρόπο και συναγωνίζεται επάξια αντίστοιχες πιο κλασικές σειρές με παρόμοια θεματολογία, χωρίς να βουτάει μέσα στο δράμα και στην υπερβολή. Η φύση του αυτή το κάνει ένα ξεκούραστο και αρκετά ενδιαφέρον ανάγνωσμα παρά τις κάποιες ατέλειές του.
Enjoyment: 8.2
Worth Reading: 7.5
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου